-
Vrijheid
Duizend tinten groen en eeuwenoude patronen Ik zoef op een fijn tempo door het bos. Het fietspad knispert onder de banden van mijn rode ‘Ferrari’. De wind suist om mijn oren. Het zonnetje schijnt voorzichtig. Duizend sprankelende tinten groen dringen mijn netvlies binnen en mengen zich van binnen met alle andere sensaties tot één onuitsprekelijk majestueus geheel. Het is een hoopvolle dag. Ik voel het in al mijn vezels. Diep in mijn buik. Het is een stroompje energie dat bij elke keer dat ik mijn trappers aanzet om rond te draaien sterker wordt. Het cirkelt rond in eeuwenoude patronen tot het een bal van energie vormt in mijn binnenste, het…
Dit vind je misschien ook leuk
Mijn Human Design experiment
-
Mijn Human Design experiment
Eindeloos De schijnbaar eindeloze zandvlakte strekt zich voor me uit zo ver ik kan kijken. Links van mij rollen golven af en aan het strand op in een zich herhalend oneindig golvend patroon van bezielen en dan weer de aftocht blazen. Steeds opnieuw. Rechts bevindt zich de duinenrij. De stevige altijd maar doorwaaiende wind probeert verwoed de hele rij op te schuiven. Landinwaarts. Maar het stoere helmgras trotseert de wind met gemak en houdt de duinen op hun plek. Ik blijf staan. Adem diep in tot mijn adem de bodem raakt. Ik voel het. Ik ben. Verbonden aarde. De wind kan waaien wat hij wil maar mij neemt hij echt…
Dit vind je misschien ook leuk
Vrijheid
-
All in time
i feel freshness in the air almost chilly not yet i’m breathing in outside the land lies fallow waiting for a new season when sunlight kisses soil with warmth so that what is buried in darkness carefully searches direction towards light gradually it appears the most vulnerable remains concealed longest not to early exposed all in time
Dit vind je misschien ook leuk
Vindsels
-
Vindsels
stilte ruiselt zachtjes door mij aandachtig starend in verten zingen binnenin vindsels
Dit vind je misschien ook leuk
All in time
-
De Tuinman
Als het masker af gaat en de muren om je hart voorzichtig worden afgebroken kom jij zelf tevoorschijn. Komt er ruimte voor je om te gaan bloeien. Omdat je door dat proces heel kwetsbaar bent word je plotseling geconfronteerd met dat wat je probeerde buiten je muren te houden en dat wat je verstopte achter je masker. Alsof dat toen al ooit lukte. Maar je was er goed in jezelf voor de gek houden. Nu kan en wil je je niet meer verstoppen. Die tijd is geweest. Overlevingsstrategiën zijn niet meer nodig. Ingesleten patronen mag je leren loslaten. Je gaat de confrontatie aan met wat werkelijk is. Pijn. Toch vlucht…
